Зүрхний цохилтоор асгарах мөрт
Нүдний торлогт үлдэх гэрэл
Агшинг амжиж тэвэрсэн ухамсар
Агшин үгүй хоосон чанар
Зүрхний цохилтоор асгарах мөрт
Нүдний торлогт үлдэх гэрэл
Агшинг амжиж тэвэрсэн ухамсар
Агшин үгүй хоосон чанар
Танхим дүүрэн бүгчим агаарт,
Торгоож хаасан цонхыг нээ
Амьдрал дүүрэн зовлон дунд
Алив олон минь энэрэл хайраа битгий гээгээрэй
Навчис намартаа унах нь нартын жам
Үйлээс үр боловсрох нь үнэнээс буцдаггүйн жам
Сайнаас сайхан ургах нь салшгүй жам
Муу сэтгэлээс зовлон төрөх нь зайлшгүй жам
Өөрчлөгдөх нь оршихуйн жам
Гэгээн сэтгэлээр амьдрах нь хүмүүн орчлонгийн жам ажээ
Орчин үеийг үзэн ядна
Уламжлалаа үзэн ядна
Гэхдээ тэд хөгжинө
Бид
Орчин үеийг мэдэхгүй
Уламжлалаа бас мэдэхгүй
Тэгээд бид ялзарна