Хайрцаг дотроо суулгүй дэндүү удсан мэт
Хамаг юм хэлбэр дүрсээ алдчихсан мэт
Харанхуйн тухай мартаад хэтэрхий удсан мэт
Өөдгүй муу бодол түм түгээд нүд, сэтгэлийг чөдөрлөв
Үзэх сонсохуйн орчилд эрхэм суртахуунаа гээж орхив
Үүрдийн гэх бүхэн хоосон байсныг сая л ойлгов
Өөрөө өөртөө л гэрэл болох замыг олов
No comments:
Post a Comment