ХАРААГҮЙ ӨНГӨРСӨН ЮМС БҮХЭН

at Botanic garden

Photo by Baavgai_ts

Оргих усны хэмээр

Сэрчигнэх навчис будрана

Өрнөөс үлээх салхинд

Хагдарсан навчис бүжинэ

Өндөр модны доор суугаад

Өдөржингөө л санаа алдлаа

ИХ НАМУУН ГОЛЫН ТОХОЙД

Салхи сэвэлзээд

Сэмхэн анир нөмөрхөд

Сэтгэлийг чандын соронзон хүч эзэмднэ

Их намуун голын тохойд

Энэ цаг хугацаанд мөнхөд үлдмээр

ЧИМЭЭ

Tomas Transtroemer 

Хөхөө шувууны өгөр яс тогших чимээ

Дор нь зогсоо бидэнд цаг хугацаа дусал дуслаар урсааг мэдрүүлнэ

Ижил хоёр тэнгисийн мананцар сургуулийн хашаа, оршуулгын газар учран нэгдэнэ

Нүргэн дуграх сүмийн хонх дөрвөн зүгийн салхин хүрдийг зөөлөн эрчлэх нь

Энэхэн орчны анирыг эвдэж орхино

Алхах мэт модны чимээ, алхах мэт модны чимээ 

ТЭНД

Тэнд

Навчист дарагдаад

Намар болчихсон байгаа

Цас ороод

Цав цагаан болчихсон байгаа

Машин түгжрээд л

Дохиогоо уралдуулж байгаа

Талбайг нэг нь цэвэрлээд

Бусад нь хогоор дүүргэж байгаа

Тэнд...

ХОЁР АЛТАН СҮМ

 The Golden Pavilion, Kyoto

Photo by Baavgai_ts

           Хоёр жилийн өмнө ийм юм бичиж байж ээ. Юм ухаж байгаад оллоо. Хуучин архивт байсан санагдаж байна. Эвдүүлчихсэн хойно яахав энд оруулчье.  Тухайн үед л төрж байсан мэдрэмж юм байлгүй. Яахав дээ

1925 онд Наран улсын нийслэл Токио хотод төрсөн Хираока Кимитаки гэх эр хүн төрлөхтний үгээр шаглах гайхамшигт ертөнцөд өөрийн нэр, мөрийг тод үлдээсэн этгээд. Юкио Мишима гэх нэрээр нь илүү мэдэх биз. “Машима” гэдэг нь “Үхэлд дурласан чөтгөр” гэсэн утгатай зохиомол нэр гэнэ. Тэр өөрийн гэсэн бүлэглэлийг үүсгэж, шогүнүүдын шийрийг хатаасан чанга эр байсан бололтой. 

Б ЦЭГРҮҮ

Цагийн юм цагтаа. Яг миний цаг болж, явлаа.  

Нарны гэрэлд нүдээ гялбуулан байж унших ийм амттайг мэдэрсэн нь азтай явдал. Тайван байна. Гэхдээ энэ тайван байдал ч юм уу, донтолт нь  тийм ч утга учиртай зүйл биш.